Projekt Praca Dla Biegacza jest skierowany do społeczności biegowej. Bez biegaczy nie ma projektu. Niektórzy z nas stale goszczą na podium biegów, a inni wygrywają ze swoimi słabościami, pokonują kryzysy, czy przeciwności losu. Łączy nas pasja do biegania a szczęśliwi ludzie przyciągają inne osoby. W tym dziale przedstawiamy biegaczy, grupy biegowe, ciekawe osoby z naszego środowiska, które warto jest poznać i przybliżyć innym.
Paweł Wysocki z Lublina zaczął biegać w maju 2004 roku. Przygoda z tą aktywnością rozpoczęła się od sprawdzianu na lekcji Wychowania Fizycznego. Pobiegł tak dobrze, że nauczyciel postanowił zapisać go na zawody międzyszkolne. Tam osiągnął rewelacyjny wynik na dystansie 1000 metrów. Sam nie mógł uwierzyć w wartość wypisaną wtedy na dyplomie, który otrzymał po ukończonym biegu. Uzyskał wtedy czas 2:58, co pamięta do dzisiaj. Od tamtej pory
Zubek – biegający psycholog sportu
Mama Łukasza Zubkiewicza często mówiła, że jej syn urodził się z piłką przy nodze, tak bardzo lubił w nią grać. Biegał jednak nie tylko po murawie stadionowej. Będąc w szkole podstawowej brał udział w zawodach przełajowych na dystansach od 1000 m do 5000 m. W czasie studiów aktywności sportowe nie były mu w głowie. Jego tata mając już 60 lat zaczął systematycznie biegać, a teraz ma na
Michał Fidor z Tychów nie lubił biegania, bo jako astmatyk łapał zadyszkę, kiedy musiał przebiec nawet jedynie 100 metrów na lekcjach w-f w szkole podstawowej. Jednak ponad 10 lat temu postanowił coś zmienić i zaczął truchtać 2-3 razy w tygodniu po 2,5 km i był to dla niego, jak sam to określa kosmos. – Od pierwszego wybiegnięcia z domu zaczęła się w moim życiu dziać
Łukasz Dudzik pochodzi z miejscowości Kamienica w Gorcach, czyli paśmie górskim położonym w Beskidach Zachodnich. Od dzieciństwa ciągle gdzieś biegał. Grał w piłkę nożną, ganiał z kolegami w trakcie różnych zabaw na podwórku albo też przed kimś uciekał. Dobrą wydolność i ogólną sprawność szlifował też tańcząc w zespole regionalnym “Gorce”. Bez sportu nie da rady … Przez 11 lat grał w klubie piłkarskim w swojej miejscowości,
W październiku 2019 roku Artur Sarosiek i jego żona wpadli na pomysł projektu, który polega na tworzeniu wydarzeń oraz wyzwań biegowych. Mają one za zadanie zmotywować do ruchu oraz regularnego uprawiania sportu. W poszczególnych wydarzeniach wyznaczony jest określony cel i dystans do pokonania. Gdy uczestnicy go zrealizują, to wysyłają do organizatorów potwierdzenie na ich adres mailowy. Później otrzymują za to medal, a czasami dodatkowo dedykowaną wydarzeniu koszulkę.
Henryk Urtnowski – Weteran w biegu
Sport od dzieciństwa był pasją Henryka Urtnowskiego. Miał talent do piłki nożnej i jako junior reprezentował Pomorzanina Toruń, a później rozegrał nawet kilka meczów w drużynie seniorów występującej w drugiej lidze. W szkole średniej startując w biegu na dystansie jednego kilometra w mistrzostwach szkół ponadpodstawowych zajął szóste miejsce z czasem 2’58,2. Takie to były czasy, że po ukończeniu technikum budowlanego otrzymał nakaz pracy w Pruszczu Gdańskim. Karierę
Projekt 1000up – biegowi kosmici
Dzisiejszy artykuł traktuje o doświadczonych (w większości) pasjonatach biegania długodystansowego. Projekt 1000up skupia biegaczki i biegaczy, dla których bieganie po płaskim terenie jest raczej mało emocjonujące. Trenują zazwyczaj w Trójmiejskim Parku Krajobrazowym w okolicach Rumi i Gdyni. 1000up w nazwie wzięło się z faktu, że gdy wychodzą pobiegać po górkach za minimum przyzwoitości uznają 1000 m przewyższeń i nie ważne, że mają to zrobić np. na 15-20
Piotr Wiciński z Pabianic biegał tylko podczas uprawiania gier zespołowych. Ganiał najpierw za piłką nożną, a później przez 8 lat grał w koszykówkę w klubie w Kutnie. Kiedy jego przyjaciel zaproponował, żeby poszedł z nim na trening biegowy przygotowujący go do Półmaratonu Pabianickiego, zgodził się. Spodobała mu się ta aktywność. Było to prawie 9 lat temu. Teraz trenuje 5 razy w tygodniu. Obecnie skupia się na tym,
Antoni Bogusiewicz. Od 8 lat zajmuje się płynnością finansową Grupy Enea. Od pięciu lat trenuje bieganie, a od trzech dodatkowo kolarstwo. Prywatnie szczęśliwy mąż oraz dumny ojciec. Poza sportem pasjonuje się turystyką, szczególnie taką na łonie natury, pod namiotem. Firma, w której pracuje właśnie powadzi wyjątkową akcję – „Razem ruszamy do stołu”, w ramach której zaprasza wszystkich chętnych (powyżej 16. roku życia) do aktywności fizycznej. Antoni w
Andrzej Gorzawski z Rybnika od najmłodszych lat był bardzo aktywny sportowo. Najpierw w szkole podstawowej trenował bieganie i biathlon. Później grał w piłkę nożną. Teraz powrócił do biegania. Jest to jedna z kilku jego pasji. Podczas tej aktywności, która daje mu dużo radości, może się wyciszyć, pozbyć negatywnych emocji oraz przemyśleć pewne sprawy. Informacje dotyczące swoich doświadczeń biegowych publikował na prywatnym profilu na Facebooku. Jednak w
Dariusz Grabowski, 52-latek z Wrocławia kilka razy próbował “zaprzyjaźnić” się z bieganiem. Zaczynał, potem przerywał aktywność na jakiś czas i tak w kółko. W końcu wziął się w garść i od 2011 roku biega regularnie. Trenuje 3-4 razy w tygodniu. Kiedyś bardziej jakościowo, a teraz jest to raczej trucht, chociaż czasami decyduje się na wykonanie podbiegów. – Bieganie jest dla mnie ucieczką od szarej rzeczywistości –
Bardzo chciałem szerzej przedstawić w środowisku biegowym parę niesamowitych biegaczy, bardzo ciekawych ludzi. Od kilku lat regularnie spotykam biegowe małżeństwo – Sabinę i Leszka Chwalisz. Ten artykuł to forma relacji z mojej wizyty u nich. Z małżeństwem Chwaliszów spędziłem wspaniały wieczór, za który bardzo dziękuję. Ugościli mnie pięknie. Sabina wspaniale gotuje, a moi znajomi wiedzą, że wśród biegaczy przoduję w tematach aktywnego zachwycania się jedzeniem. To była
Bieganie i pomaganie to hasło, które od pewnego czasu zaczęło przyświecać wielu osobom. Angażują się one w organizację różnych imprez mających na celu pomoc ludziom najbardziej tego potrzebującym. Jakiś czas temu na Facebooku powstała grupa “Pomaganie Jest TAKIE Proste”. To nieformalny projekt zajmujący się organizacją biegów charytatywnych. Członkowie tej ekipy to gromada przyjaciół będących mieszkańcami Wejherowa oraz okolicznych miejscowości położonych w tzw. Małym Trójmieście Kaszubskim. Na
Czasami coś co kochasz, nie zawsze jest miłością od pierwszego wejrzenia. Podczas studiów na AWF Anna Kluz z Ustronia lubiła gimnastykę i pływanie. Biegi były jej zmorą. Dopiero po trzydziestym roku życia, trenując crossfit i jak sama twierdzi widząc jak jej mięśnie nadmiernie się rozrastają, postanowiła trochę się wysmuklić i zaczęła… udawać radość z aktywności biegowej. Swoje pierwsze 3 km pamięta do tej pory. Na szczęście odkryła
Skierniewickie poranki biegowe
Marcin Sarna i Artur Zakrzewski ze Skierniewic często trenowali samotnie. W pewnym momencie postanowili zaprosić na wspólne bieganie także innych sympatyków tej aktywności. Najlepszą porą wydał im się ranek. Zaczęli spotykać się w każdą niedzielę o godzinie 8:00. Pomysł się spodobał. Obecnie na “skierniewickie poranki biegowe” przychodzi od 10 do 20 osób. Są nawet młodzi biegacze w wieku 16 lat. Opiekę organizacyjną sprawuje nad nimi Skierniewickie Stowarzyszenie
Kamil Sobieraj pochodzi z małej miejscowości w pobliżu miasteczka Małogoszcz w województwie świętokrzyskim. Jego przygoda z bieganiem rozpoczęła się w 2016 roku w ostatni weekend marca. Dobrze pamięta ten dzień. Przypomina sobie, że pokaźnych rozmiarów brzuch przeszkadzał mu w zawiązaniu butów. Z ciekawości wszedł na wagę, która wskazała 105 kg. Dopiero w tym momencie uświadomił sobie, że coś jest nie tak. Wtedy założył zwykły dres oraz sportowe
Czy pomaganie jest w biegowym DNA?
Wszystko, zaczyna się od ducha fair play. Nawet rywalizując, większość z nas troszczy się o swoich konkurentów i jak trzeba służy im pomocą. Pamiętam jak na półmaratonie w Ostródzie Marcin Smółkowski, (wielu znany jako Rumia Runner) do spółki z innym uczestnikiem wzięli pod ręce biegacza, którego „odcięło” i po pokonaniu kilkuset metrów wbiegli z nim na metę. Jedna ze wspaniałych postaw, którą dostrzegł także organizator biegu. Są
Stanisław Dymek był zapalonym biegaczem amatorem i wielkim kibicem Sebastiana Coe, angielskiego lekkoatlety, dwukrotnego mistrza olimpijskiego na dystansie 1500 m. Kiedy urodził mu się syn nadał mu imię swojego idola. Wychowany w duchu sportu Sebastian Dymek zaczął wyczynowo trenować bieganie w klubie w wieku 15 lat, w Płocku, gdzie mieszka do teraz. Jak sam twierdzi jest po prostu skazany na bieganie. Rekordy życiowe ma imponujące. 31:06 na
Góry Sowie to pasmo górskie w województwie dolnośląskim położone w Sudetach Środkowych. W tym bardzo malowniczym terenie z najwyższym szczytem Wielką Sową (1015 m n.p.m.), a także łańcuchami górskimi: Garbem Dzikowca i Wzgórzami Wyrębińskimi można zobaczyć wiele charakterystycznych gniazd skalnych. To piękne tereny i piękne góry. Pełne atrakcji przyrodniczych i historycznych tajemnic. Warto je zwiedzać na różne sposoby, a także uprawiać wiele form rekreacji ruchowej. Dlatego właśnie
Mariusz Bartkowski z Mszanowa (województwo warmińsko-mazurskie) biega od ok. 15 lat. Głównie startuje w zawodach trailowych i ultra, nie specjalnie przywiązując uwagę do bicia nowych ,,życiówek”. Na dystansie 5 km w ogóle nie ma rekordu, gdyż nigdy jeszcze w takim biegu nie wystartował. Na 10 km oficjalnie pobiegł tylko raz uzyskując wynik 39:23. Lepiej poszedł mu jeden z treningów, gdzie nabiegał 38:30. Jego najlepszy rezultat w Półmaratonie
Są takie wydarzenia sportowe, obok których trudno jest przejść obojętnie. Niektóre bywają bardzo widowiskowe, inne spektakularne, a jeszcze inne niosą ze sobą bardzo duże emocje. Są również też takie, gdzie liczy się pomoc drugiemu człowiekowi. To eventy o charakterze charytatywnym, których jest coraz więcej na biegowej mapie. 19 września tego roku w Bolszewie, miejscowości położonej w województwie pomorskim, odbędzie się bieg charytatywny pod nazwą “Olga jesteśmy
Tomasz Sadło z Zabrza w pierwszych zawodach biegowych wystartował w ósmej klasie szkoły podstawowej. Wygrał je, jednak jak większość chłopców był “zafiksowany” piłką nożną. Przez następne kilkanaście lat biegał, ale właśnie po zielonej murawie. Pod koniec studiów brakowało mu sportowej aktywności. Zaczął więc biegać z psem po lesie. “Wkręcił” się w to i postawił sobie za cel ukończenie półmaratonu. Zrealizował swój plan w 2006 roku w Katowicach.
Początki biegania mogą mieć różne przyczyny, tak samo jak powody. Łukasza Smugę w tę aktywność “wrobiła” narzeczona, Małgorzata. Po prostu zapisała go na Bieg Tropem Wilczym na dystansie 5 km. Był na nią zły, ale jak się okazało – zadziałało. Wcześniej trochę truchtał, ale nie miał z tego przyjemności, bo aktywność okazała się dla niego bolesna. Nic dziwnego, bo przy 168 kg wzrostu ważył ponad 85 kg.
Kamil Werner amatorsko grał w piłkę nożną i bieganie traktował jako dobry sposób na podtrzymanie kondycji. Bez planu i metod. Biegał od czasu do czasu, kiedy chciał. Podczas jednego z treningów piłkarskich skręcił nogę w kostce, a po powrocie do zdrowia obawiał się każdego kontaktu z innymi graczami. Wtedy zapadła decyzja, że skoro nie może grać na 100%, a traci na tym drużyna, to przestaje grać. Jako,
Magda Stachowiak z Dąbcza (województwo wielkopolskie) zaczęła biegać 5 lat temu po urodzeniu drugiego dziecka. Po ciąży czuła się źle z nadwagą i chciała zgubić kilka kilogramów, jednak przede wszystkim stać się aktywna mamą u boku już biegającego męża. Razem z rodziną mieszkała wtedy w UK. Czasu na aktywność nie było prawie wcale, bo opiekowała się dwójką dzieci, gdy jej mąż pracował przez większość dnia. Z tego
Andrzej Pilski z Fromborka chodzi i biega boso, jak sam mówi od zawsze. Kiedyś było dość powszechne, gdy latem można było spotkać dzieci bez obuwia na stopach. – Później byłem przeświadczony, że dorosłym nie wypada, więc boso chodziłem tylko poza miastem – mówi. – Gdy jednak usłyszałem w radiowej Trójce, że jest grupa osób, które spacerują bez butów po Warszawie, uznałem, że ja też mogę. Spotkaliśmy
Magda Jaroch – Lidzbarska swoją przygodę ze sportem rozpoczęła już w wieku 13 lat. Najpierw biegała samodzielnie, celem było zwykłe „odwentylowanie głowy”, a później gdy okazało się, że nieźle jej to wychodzi, trafiła pod skrzydła trenera. Spodobało jej się takie regularne podejmowanie aktywności, działanie według planu oraz treningi grupowe. Do 18 roku życia uprawiała bieganie długodystansowe oraz przez ponad rok, chód sportowy. Ze sportem związana jest nadal.
Paweł Witkowski z Łajsk (województwo mazowieckie) pierwsze biegowe próby podjął pod koniec 2012 roku. Miał potrzebę aktywności fizycznej nieograniczonej miejscem, jak też sprzętem. Musiał też znaleźć na nią czas ze względu na pracę i obowiązki rodzinne w związku z wychowywaniem dwójki małych dzieci. Teraz biega codziennie, a czasami trenuje nawet dwa razy w ciągu dnia. Kilometraż zmienia w zależności od celu, do którego się aktualnie przygotowuje. Pod
Grupa Biegowa Tristone Wałbrzych
Tristone Flowtech Poland sp. z o.o. z Wałbrzycha jest producentem węży gumowych wykorzystywanych w systemach chłodzenia samochodów. Krystian Włodarczyk pracuje w tej firmie już kilkanaście lat. W tym czasie zauważył, że promuje ona dobrą atmosferę w pracy i stawia na rozwój osobisty w szerokim zakresie. Sam zaczął biegać 6 lat temu, gdy rzucał palenie papierosów. Trenował samotnie i coraz częściej startował w różnych zawodach. Po roku czasu
Od kilku lat jestem aktywnym członkiem społeczności parkrun. Parkrun to cotygodniowe darmowe biegi na dystansie 5km z pomiarem czasu. Jest to także super społeczność ludzi o wspólnej pasji. W każdą sobotę o godzinie 9.00 startujemy w wielu miejscach Polski i Świata. Całą organizacją zajmują się biegacze, którzy stają się czasem wolontariuszami. Na naszych spotkaniach jest miejsce dla wszystkich, zarówno dla tych którzy pokonują 5 km zdecydowanie poniżej
Teresa Węgrzyn z Łochowa (województwo mazowieckie) od pewnego czasu szukała towarzystwa do wspólnego biegania. Postanowiła zorganizować spotkanie, dała ogłoszenie na Facebooku i dość szybko odezwało się kilka osób. Była zdziwiona, że zimą, tuż przed świętami udało się zebrać chętnych do takiej inicjatywy. Ustalono dni spotkań, godziny i tak się zaczęło. Powstało stowarzyszenie o nazwie Łochowska Grupa Biegowa. Ekipa liczy kilkanaście osób, jednak na treningi przychodzi nawet czterdzieścioro
Klaudiusz Kłos ze Skórcza (województwo pomorskie) był zawodnikiem trenującym motocross. Wbrew pozorom w tej dyscyplinie bardzo potrzebna jest dobra kondycja. Dlatego w 2013 roku zaczął biegać, traktując to jako dodatkową aktywność. Po pewnym czasie odkrył, że przejawia talent w tym kierunku, a poza tym ma z tego dużo satysfakcji. – Bieganie przede wszystkim daje zdrowie – mówi Klaudiusz Kłos. – Odkąd zacząłem biegać, lepiej się czuję i
Marek Rutka to postać nietuzinkowa w biegowym ultra świecie. Przez znajomych nazywany jest Dziką Kuną. W tym roku zajął 3 miejsce w VII RYKOwisku ULTRA Trail na dystansie Rogacza (108 km), w poprzednim był drugi w IV Setce Komandosa w Lublińcu. W 2019 roku uczestniczył w Beskidy Ultra Trail Challenge, gdzie do pokonania było 319 km z przewyższeniem 19 tys. metrów, bez wyznaczonej trasy, tylko ze śladem
– Zacząłem biegać tuż po tym, kiedy nauczyłem się chodzić – opowiada Radek Gozdek. – Całe dzieciństwo ganiałem za piłką. Niestety, w podstawówce nie było nauczyciela, który skierowałby mnie na trening LA, nawet kiedy w 6 klasie zającując koledze pobiłem rekord szkoły w biegu na 1 km. Potem na studiach w “Biegu Po Wiedzę” byłem pierwszy wśród osób nietrenujących LA. Unikałem systematycznego biegania, gdyż wiedziałem, że jak
Wśród miłośników mroźnych kąpieli należących do stowarzyszenia Krakowski Klub Morsów Kaloryfer byli również pasjonaci biegania, tacy jak Monika Szewczyk. Chciała ona propagować tę aktywność i dzielić się swoim doświadczeniem oraz wiedzą na ten temat. Dopięła swego i w końcu stworzyła sekcję działającą przy stowarzyszeniu. Aktualnie zdobywa uprawnienia instruktora lekkoatletyki. Razem z Anną Boksą założyła też profil na facebooku o nazwie Grupa Biegowa KKM Kaloryfer. Na fanpage’u prezentowane
Kaczory (woj. wielkopolskie), to jedna z niewielu wiosek w Polsce, gdzie funkcjonuje pływalnia. Działa przy niej klub fitness “Energy”. Stał się on miejscem spotkań osób aktywnych, które lubią wspólnie trenować i biegać. W pewnym momencie urodził się pomysł, aby razem przygotować się do maratonu i wziąć w nim udział. Swoją pasją do aktywności i pozytywną energią biegacze zaczęli motywować innych. Grupa się rozrastała i po dwóch latach
Patryk Chrzanowski wychowywał się w duchu sportu. Jego ojciec był zawodowym kolarzem i olimpijczykiem z Atlanty, więc on siłą rzeczy od dziecka był aktywny. Potem różne obowiązki sprawiły, że zarzucił trenowanie. W 2013 roku postanowił wrócić do kolarstwa i kupić rower. Zanim to jednak nastąpiło, aby poprawić sprawność ogólną zaczął biegać. Pewnego dnia wybrał się na trening po Górach Sowich wraz z kolegą, który przygotowywał się do
Wiosną 2013 roku na swoich biegowych ścieżkach Kamila i Darek Gruszka, małżeństwo z Niepołomic, spotkali Ilyę Markova. To rosyjski chodziarz, który na dystansie 20 km był wicemistrzem olimpijskim z Atlanty (1996 rok), mistrzem Europy (Budapeszt 1998) oraz mistrzem Świata (Sewilla 1999). Pracował jako trener polskiej kadry w chodzie sportowym i za swoje osiągnięcia został odznaczony srebrnym Krzyżem Zasługi. Po zakończeniu kariery sportowej i wygaśnięciu kontraktu trenerskiego zamieszkał
Powody rozpoczęcia przygody biegowej bywają różne. Jednak to dość nietypowe, żeby zostać “wkręconym” w tę aktywność dla żartu. Kolega Joanny Zdobych mieszkanki Pietrzykowa położonego niedaleko Kalisza, zapisał ją na Bieg Lwa Legnickiego na dystansie… półmaratonu. Podjęła wyzwanie mimo, że do tamtej pory nie biegała. Wykonała jeden trening na dzień przed startem, a następnego wzięła udział w zawodach. Było to w 2012 roku. Od tamtej pory złapała bakcyla
Kilku biegowych zapaleńców z Kwidzyna w 2012 roku postanowiło założyć drużynę. Inicjatywa wyszła od Roberta Kopińskiego i Sławomira Borynia. Na pierwsze spotkania przychodziło niewiele osób, jednak w pewnym momencie zaczęło się to zmieniać, głównie za sprawą organizowanego w ich mieście Biegu Papiernika. Pasjonatów tej formy aktywności przybywało, grupa się rozrosła i po roku założono Stowarzyszenie Miłośników Biegania Kwidzyn Biega. Nie tylko bieganie Obecnie grupa liczy 65
Biegająca Bio Mama – Ola Korulczyk
Ola Korulczyk przez wiele lat trenowała pływanie. Do biegania bardzo długo nie mogła się przekonać, bo często słyszała, że pływacy nie umieją biegać. Poza tym ta aktywność kojarzyła jej się z ogromnym zmęczeniem i zadyszką. Na studiach jednak zmieniła zdanie. Do biegania zachęcił ją mąż i prowadzący jednego z przedmiotów na ratownictwie medycznym. Jak twierdzi zaczęła biegać bardziej pod kątem zdrowia i powrotu do zwiększonej aktywności fizycznej,
Dwaj radomszczanie, Damian Wawrzyniak i Piotr Gryglewski, od dawna byli mocno „zakręceni” na punkcie biegania. Postanowili zachęcić innych do tej aktywności, więc zaczęli od organizowania grupowych treningów. Spotkania od początku cieszyły się dużym zainteresowaniem, przychodziło na nie coraz więcej osób, które chciały spróbować – „jak to jest z tym bieganiem”. Po pewnym czasie obaj pomysłodawcy uznali, że warto nadać grupie status formalny i tak powstało stowarzyszenie Rozbiegajmy
Bieganie ma to do siebie, że nie tylko jest sportem dla osób, które samotnie pokonują wiele kilometrów mierząc się z trudnościami, bólem, często z trudnym terenem oraz nieprzewidywalnymi warunkami pogodowymi. Pasję tę można również dzielić z innymi. Wspólnie przeżywać trudne chwile, kryzysy, porażki, jak też momenty chwały, radości oraz euforii. Takie emocje często towarzyszą biegaczom podczas zawodów. Właśnie nastał ten czas, kiedy znów są organizowane ,,po staremu”
Nessi Time Elbląg to otwarta grupa dla wszystkich ludzi z pasją i uśmiechem na ustach. W tych trudnych czasach jej członkowie nie chcą być bezczynni i zamknięci w czterech ścianach, więc kogo tylko mogą namawiają do ruchu na świeżym powietrzu. Zimą morsują, a przez cały rok spotykają się na wspólnych treningach biegowych lub po prostu chodzą na spacery. Potrzeba integracji biegaczy – Nasza grupa Nessi Time
Ze sportem zawsze było jej po drodze. Uprawiała unihokej, judo, siatkówkę, koszykówkę, a także strzelectwo. Jednak najdłużej, bo aż przez 13 lat związała się z tańcem z czego 10 lat spędziła w zespole cheerleaders Gosir Gdynia. Później trafiła do zespołu tańca współczesnego SPIN, z którym odnosiła wiele sukcesów na zawodach ogólnopolskich. Tą aktywną osobą jest Iza Mielcarek mieszkanka Redy (województwo pomorskie). Po tanecznej przygodzie zrobiła uprawnienia instruktora
Słupsk to miasto przyjazne biegaczom. Mogliśmy przekonać się o tym podczas biegu Wiolki Czuryńskiej – 1092 km w 14 dni – bieg dookoła województwa pomorskiego. Aktywność wspierana jest przez władze miasta w tym przez Słupski Ośrodek Sportu i Rekreacji. Grupy biegowe W Słupsku jest wielu biegaczy i biegaczek skupionych w różnych grupach biegowych, m.in. 3 Fale Biegam, bo lubię STOPA Słupsk – Gdy pierwszy raz
W 2016 roku biegacze z Dobczyc (województwo małopolskie) postanowili założyć grupę skupiającą pasjonatów tej aktywności. Dostrzegli w tym wiele zalet: wzajemną motywację, łatwiejszą możliwość zorganizowania wyjazdów na zawody, pomoc innym i najważniejsze – przyjaźń. Początkowo nie chcieli formalizacji, jednak okazało się, że zakładając stowarzyszenie łatwiej będzie organizować biegi i tworzyć różne inicjatywy. Biegowa Maskotka Założyli profil na facebooku i stronę internetową o nazwie Rozbiegane Dobczyce. Publikują
Różne są powody rozpoczęcia przygody z bieganiem. Wiele osób decyduje się na nie świadomie, żeby dokonać jakiś zmian w życiu. Chcą zrzucić wagę lub poprawić stan swojego zdrowia. Czasami jednak decyduje przypadek. Przemysław Maj zawsze uważał bieganie za nudne i nie rozumiał ludzi, którzy je uprawiali. W 2013 roku miał wypadek w pracy, czego konsekwencją był gips na nodze. Po kilku tygodniach unieruchomienia kończyny chciał ją wzmocnić.
„Trasy mogą być przepiękne, ale prawda jest taka, że zawsze najpiękniejsza i tak jest meta”. Taką refleksją po przebiegnięciu kolejnego w swoim życiu maratonu na Mazurach podzielił się z internautami na Instagramie Piotr Kraśko. Popularny dziennikarz, którego obecne możemy oglądać na antenie TVN jest jednym z wielu reprezentantów tej branży, którzy cenią sport. Szczególnie bieganie. Poznajcie ich. Biegacze wśród popularnych dziennikarzy Na co dzień znamy ich ze
Agnieszka Różycka i Paweł Chrząszcz, pasjonaci zdrowego i aktywnego trybu życia, postanowili stworzyć drużyną biegową skupiającą osoby związane z nauką – pracowników akademickich, doktorantów i badaczy z różnych krakowskich uczelni. Przyświecała im idea przełamania stereotypowego postrzegania naukowców, jako ludzi mało aktywnych. Nazwali się Nauka Biega. Później do grupy zaczęły dołączać również osoby spoza akademii i branż nie związanych ze sferą naukową. Obecnie drużyna liczy ok. 30 członków
Marcin Gapiński z Piły nie cierpiał biegać. Nie rozumiał też po co ludzie startują w zawodach i jeszcze za to płacą. Jednak razem ze swoją rodziną dopingował zawodników pólmaratonu Philipsa, gdy przebiegali obok jego domu. Polewał ich też wodą z węża ogrodowego, żeby się schłodzili. Kiedy jego kolega rzucił mu wyzwanie twierdząc, że nie da rady pokonać trasy biegu, przyjął je i wystartował bez żadnego przygotowania. To
Kolarsko-Biegowy Klub Sportowy Radomsko
Sebastian Pierzchalski z Radomska wraz z Rafałem Kawką i innymi pasjonatami biegania często spotykali się na wspólnych treningach. Startując w zawodach na różnych dystansach zawsze starali się godnie reprezentować swoje miasto. Utworzyli profil na Facebooku “Biegacze w Radomsku”, zaprojektowali stroje i w ten sposób integrowali lokalnych biegaczy. Wielu z nich zaczęło też uprawiać kolarstwo. Dlatego w 2017 roku postanowili założyć Kolarsko-Biegowy Klub Sportowy Radomsko. Grupa rośnie
Szymon Wdowiak zaczął trenować bieganie jeszcze w szkole podstawowej. Cierpliwość i ciężka praca na treningach z czasem zaczęły przynosić efekty. Największe sukcesy odnosił w trakcie studiów. W Akademickich Mistrzostwach Polski w biegu na 800 m zdobył złoty medal, a z brązowym wrócił z Młodzieżowych Mistrzostw Polski po biegu sztafetowym na 4×400 m. Wielokrotnie też stawał na podium reprezentując swoją uczelnię w zawodach regionalnych. Przygodę zawodniczą zakończył wraz
Biegacze z Wołomina podczas wspólnych treningów postanowili założyć grupę, która będzie integrować lokalną społeczność. Inicjatorem był ultramaratończyk Jarosław Bąk. W 2018 roku powstał profil na Facebooku “Zabiegany Wołomin” i od początku cieszył się dużym zainteresowaniem. Prezentowane są tam informacje o treningach, zaproszenia do wspólnych startów, wyjazdów, porady fachowców, ciekawostki, a także relacje z biegów. Grupa zadebiutowała na Biegu – “Nocny Marek” w Markach. Od razu z sukcesem,
Piotr Mielewczyk z Warszawy od najmłodszych lat startując w szkolnych zawodach biegowych zajmował miejsca na podium. Smaczku temu dodaje fakt, że osiągał tak dobre rezultaty zupełnie nie poświęcając czasu na treningi. Widząc, że natura dała mu talent w 2003 roku zdecydował się jednak to zmienić, bo jak sam przyznaje chciał sprawdzić co może osiągnąć regularnie trenując. Szło mu naprawdę nieźle. Rekordy życiowe Piotra: 5 km 14:43,
Małgorzata Piekarz, nauczycielka języka angielskiego w I LO w Gliwicach, rok temu wraz z mężem zaczęła brać udział w cyklicznej Gliwickiej Parkowej Prowokacji Biegowej. Podczas zawodów zauważyła wiele lokalnych drużyn firmowych. Wpadła na pomysł, że może warto założyć taką w swojej szkole. Zwłaszcza, że wśród nauczycieli było wielu biegaczy, w tym zdobywców Korony Maratonów Polskich. Jesienią zaczęła nabór i tak powstała Drużyna Jedynki działająca przy I LO
Marcin Szyja z Tychów biegową przygodę zaczął przede wszystkim po to, żeby pozbyć się nadmiernej ilości kilogramów. Po roku biegania samemu i kilku startach w zawodach, na wspólne treningi namówił swoją młodszą siostrę, Paulinę. Zgodziła się i szybko “załapała bakcyla”. Marcin bardzo ją wspierał podczas każdej aktywności. Mimo że miał lepszą kondycję, to towarzyszył siostrze i motywował ją do wysiłku. Razem raźniej Razem zaczynali od pokonywania
W 2017 roku Marek Kołodziejczyk z Kalisza przedstawił swoim biegowym przyjaciołom pomysł na zorganizowanie zawodów. Z chęcią się zgodzili i postanowili najpierw założyć klub. Rok później powstało stowarzyszenie. Głównym sponsorem ekipy zostały firmy Baster Sp. z o.o. oraz IBE Baster, której właścicielem był właśnie Marek Kołodziejczyk. Utworzono stowarzyszenie pod nazwą Klub Biegacza “Baster Team”. Organizacja eventów sportowych Grupa od samego początku prężnie zabrała się za organizację
Projekt Running Performance wymyślił Krzysztof Janik. Kiedyś był on zawodnikiem specjalizującym się na dystansie 800 m i z niezłymi wynikami startował na ogólnopolskich zawodach. Ukończył Akademię Wychowania Fizycznego i jeszcze w okresie studiów myślał o tym, żeby stworzyć firmę, która będzie opiekować się sportowcami zarówno wyczynowymi, jak i na oziomie amatorskim. Trener W 2009 roku został trenerem Lekkiej Atletyki, a pierwszy obóz szkoleniowy zorganizował już rok później
Stowarzyszenie Klub Biegacza Mila
Magda i Andrzej Łuszczyk od kilku lat mieszkają we wsi Łychowska Wola (województwo mazowieckie). Jako, że biegają od dawna to postanowili namówić swoich nowych znajomych, żeby do nich dołączyli. W pewnym momencie na wspólne treningi zaczęło przychodzić coraz więcej osób. Kiedy te aktywne spotkania stały się tradycją, przyszedł czas na sformalizowanie grupy. Podczas treningów państwu Łuszczykom zawsze towarzyszyła Mila, suczka rasy Golden Retriever. Uczestniczyła w spotkaniach nawet,
Początki biegania Na początku przygody z bieganiem najważniejsze dla Tomasza Dziedzica było zrzucenie wagi i nabranie kondycji. Pierwsze próby podjął w 2011 roku za namową małżonki, która postanowiła poprawić swoją sylwetkę, więc zaczęła chodzić na zajęcia fitness oraz truchtać. Po kilku takich wyjściach udało jej się namówić męża na wspólne bieganie. Wytrzymał tylko 400 metrów, przeszedł do marszobiegu i wytrwał tak 2 kilometry bardzo się męcząc. Wtedy
Alicja Wyglądacz z Wielgowa (dzielnica Szczecina położona po prawej stronie Odry we wschodnim skraju miasta) od dziecka była sportową pasjonatką. Zawsze też chciała ”ratować ludzi od zasiedzenia”. Dlatego na początku 2019 roku postanowiła założyć grupę biegową, aby promować aktywne spędzanie wolnego czasu na powietrzu. – Biegając po naszych pięknych lasach oraz uliczkach Wielgowa i Sławociesza, widziałam wielu innych pasjonatów tej aktywności – mówi Alicja Wyglądacz. –
Kiedy Marcinowi Smółkowskiemu z Rumi urodził się najmłodszy syn, postanowił wziąć się za siebie, bo każda krótka przebieżka wywoływała u niego mocną zadyszkę. Pokonując swój pierwszy kilometr musiał robić kilka przerw na złapanie oddechu. Wraz z kolejnymi treningami zwiększał dystans. W końcu w jego głowie zakiełkowała myśl o starcie w zawodach na 10 km. Zrobił to i całkowicie ,,przepadł”. Od tamtej pory wciąż biega, a minął już
Leszczyńscy biegacze często umawiali się na wspólne wybiegania. Najbardziej lubili trenować na tzw. “Górkach” w okolicy wsi Trzebania. Pokonywali tamtejsze urokliwe trasy bez względu na porę roku. Nie mieli ustalonego terminu tych treningów i umawiali się w różnych terminach. W końcu Martyna Zielińska wzięła sprawy w swoje ręce i postanowiła, że powinni spotykać się cyklicznie. Nazwa “Biegaj Leszno” powstała spontanicznie i szybko się przyjęła. Grupa nie jest
Jak otrzymałem zatrudnienie dzięki portalowi Praca Dla Biegacza?
Początki biegania Kamil Kaim zaczął biegać 4 lata temu. Startował w zawodach na różnych dystansach, ale najbardziej upodobał sobie biegi na 10 i 15 km. Ku swojej satysfakcji osiągał całkiem niezłe wyniki. Jednak jeśli chodzi o sprawy zawodowe, to nie był w pełni zadowolony i poszukiwał pracy. Zaczął więc składać podania do firm z branży fotowoltaiki na stanowisko przedstawiciela handlowego. Przeszukując zasoby Facebooka natrafił na informację
Adam Smolarczyk – triathlonista z Kaszub
TRZEBA MIEĆ ZACIĘCIE… Co można robić o 4 nad ranem? Przewracać się na drugi bok, pochrapując rozkosznie ze świadomością, że jeszcze tyle snu przed nami. Można też ochoczo wybiec z domu w kierunku kaszubskich lasów i tam pracować nad kolejną biegową życiówką. Ja zdecydowanie wpisuje się w tę pierwszą grupę ludzi, którzy, jak nakazuje logika bladym świtem jeszcze śpią. Ale nie on – Adam Smolarczyk – biegacz
W 2013 roku Łukasz Telejko z Bydgoszczy miał do zaliczenia na studiach pracę licencjacką w ramach nauki o mediach społecznościowych. Będąc biegaczem zauważył pewną lukę, którą chciał wypełnić. Brakowało mu w przestrzeni Internetowej miejsca, gdzie byłyby umieszczane informacje tylko i wyłącznie o biegach na terenie województwa kujawsko- pomorskiego. Założył więc stronę oraz profil na Facebooku o nazwie Bydgoscy Biegacze w ramach zaliczenia licencjatu. Okazało się, że w
Marta Pałucka z wykształcenia dziennikarka, jest menedżerką kilku poznańskich klubów fitness. Dziesięć lat temu zaczęła biegać, jednak to nie była miłość od pierwszego kilometra. Zakochanie przyszło 4 lata później, gdy poznała czym jest pokonywanie szlaków górskich. W tym samym roku, czyli 2015 postanowiła też zostać triathlonistką i wystartować na dystansie ¼ Ironmana. Decyzja była dość zaskakująca, gdyż jeszcze 4 miesiące przed startem nie potrafiła pływać. Na szczęście
Pomysł stworzenia grupy biegowej w Tychach zaświtał w głowach Waldemara Szydłowskiego i Grzegorza Drąga podczas biegu Tropem Wilczym organizowanym w tej miejscowości. Panowie stwierdzili, że warto biegać pod jakimś szyldem. Padło kilka propozycji na nazwę grupy, aż końcu wybrano “Biegnę Byle Dobiec”, co idealnie obrazowało ich przygotowania do pierwszych zawodów. Inauguracja nastąpiła w styczniu 2018 roku podczas IV Zimowego Biegu Orzeskiego. Wystartowała w nim czteroosobowa drużyna w
Leszek Kosiorkowski i Tomasz Hucał są biegowymi amatorami. To co ich połączyło to miłość do Karkonoszy. Kochają te pasma gór za urozmaicone trasy, płaskie odcinki, szalone zbiegi oraz forsowne podejścia. Za widoki, a także fantastycznych ludzi, którzy tam mieszkają. Dlatego w 2014 roku wpadli na pomysł stworzenia projektu ,,Biegaj w Karkonoszach”. Celem tej inicjatywy była chęć dzielenia się swoją pasją, czyli bieganiem w Karkonoszach, Górach Izerskich,
Pobiegnie ponad 1000 kilometrów wokół województwa pomorskiego, a następnie ponad 4 tysiące kilometrów wokół Polski – takie wyzwanie podjęła ultramaratonka Wiolka Czuryńska. W ten sposób biegaczka pragnie zamanifestować, że kobiety potrafią działać i realizować najbardziej odważne plany. Pierwszy bieg zaplanowany jest na kwiecień 2021 roku, a kolejny dwa lata później. Wiolka Czuryńska pochodzi z Gdyni. W tym roku kończy 45 lat, jest mężatką, matką 3 synów, prowadzi
Bieg dookoła województwa pomorskiego
AllTrails wskazuje dystans 1094,23 km. Link do śledzenia pozycji Wiolki w czasie rzeczywistymhttp://www.dookola-woj-pomorskiego.sezo.pl Pokonanie 1092 km w 14 dni wymagać będzie od Wiolki nie tylko doskonałego przygotowania fizycznego, ale również mentalnego. Zapraszamy biegaczy do wspierania Wiolki w jej biegu. Możecie pokonać z nią fragment trasy, przybić piątkę, wspomóc dobrym słowem. Wszelkie wsparcie na trasie może okazać się bezcenne. Poniżej zamieszczamy informacje o planie biegu. Wszystkie miejscowości, przez
Początek działalności Grupy Biegaczy SKÓRZEC BIEGA to koniec lutego 2014 roku. Wtedy to Tomasz Skóra razem z biegowym kolegą postanowił namówić swoje dzieci oraz sąsiadów na wspólną przebieżkę po ulicach ich miejscowości. Po kilku spotkaniach które odbywały się w soboty w godzinach popołudniowych, zaczęło do nich dołączać coraz więcej osób w różnym wieku. Wkrótce też powstała strona na Facebooku, dzięki której stali się rozpoznawalni. Te spotkania
Od dłuższego czasu Marek Kowalski z Opatowa (woj. wielkopolskie) myślał nad tym, żeby zintegrować biegaczy ze swojej miejscowości. Wielu z nich niejednokrotnie spotykał podczas różnych zawodów. Kiedyś założył klub rowerowy, dlatego wpadł na pomysł stworzenia drużyny biegowej. ,,Rozesłał wici” i w maju 2019 roku zorganizował spotkanie, na którym szczegółowo zostały omówione warunki powstania klubu. Początkowo liczył tylko 6 osób, jednak dość szybko przyłączali się kolejni. Wybrany na
Agnieszka Gościniewicz mówi o sobie, że jest normalną kobietą, która przez wiele lat prowadziła zwyczajne życie. Praca, dom, dwoje dzieci i zawsze permanentny brak czasu dla siebie. Kilka lat temu, żeby to zmienić zaczęła biegać. Po roku wzięła udział w swoim pierwszym biegu masowym na 10 km, a później w następnych, aż wreszcie wystartowała w Maratonie Warszawskim. Trenowała zwykle wieczorami. Odnalazła w tym swoją pasję, jak również
Biegając z innymi można nie tylko przyjemnie spędzić czas, ale również rozwijać się sportowo korzystając z rad bardziej doświadczonych osób. Tak też było w przypadku pasjonatów tej formy aktywności ze Szczecina. Ich trener – fizjoterapeuta, chciał żeby zajęcia nie tylko rozwijały biegowo i wzmacniały, ale również poprawiały zdrowie i zapobiegały kontuzjom. Celem miało być takie prowadzenie treningów, by przede wszystkim nie szkodziły ich uczestnikom. Bieganie to przecież
Iwona Latańska z Puław nigdy wcześniej regularnie nie uprawiała żadnej aktywności sportowej. Kiedy zaczynała chodzić na siłownię lub ćwiczyć oglądając filmy na YouTube, żeby zrzucić zbędne kilogramy i “pozimową oponkę”, zawsze brakowało jej motywacji na wytrwanie w postanowieniu. Jedynie pływanie na basenie jej pasowało. Jednak ta aktywność nie dawała takich rezultatów, jakie chciała osiągnąć. Kiedy kolejny niewykorzystany karnet na siłownię wylądował w koszu, pełna frustracji i obaw
Kilku zaprzyjaźnionych ze sobą biegaczy z Olkusza dość często spotykało się na wspólne treningi. Zaczęli też zapraszać na te spotkania swoich znajomych. Potem razem wyjeżdżali na zawody. W końcu, gdy frekwencja rosła w 2014 roku postanowili zarejestrować Klub Biegacza Olkusz Biega. Niestety po kilku latach przerwał on swoją działalność, jednak w to miejsce powstało w 2019 roku stowarzyszenie zwykłe, po to żeby móc organizować w Olkuszu zawody
Action Twins – biegające bliźniaczki
Siostry Edyta i Joanna Rybackie są bliźniaczkami. Zawsze były aktywne sportowo. Trenowały tenis ziemny, piłkę ręczną i koszykówkę. Chcąc spróbować czegoś nowego trafiły do sekcji lekkoatletycznej. Tam trener ze względu na ich budowę i wagę sugerował im konkurencje techniczne np. pchnięcie kulą. One jednak, jak zawsze charakterne, postawiły na bieganie. I tak ta przygoda trwa już ponad 20 lat. Często wspominają sytuację, gdy po kilku latach spotkały
Aneta Frąckowiak z Poznania po urodzeniu dwójki dzieci chciała wrócić do biegania. Szukała do towarzystwa kobiet, z którymi mogłaby trenować oraz dzielić się wiedzą na interesujące ją tematy. Pewnego dnia, jak zwykle wybrała się z dzieckiem do piaskownicy. Tam po rozmowie z inną rodzicielką, zrodził się pomysł stworzenia grupy biegających pań. Od razu wcieliła go w życie zakładając blog oraz profil na Facebooku pod nazwą Mamy-Biegamy.
Wrześniowy wieczór 2015 roku nie zapowiadał przełomu w życiu gdynianki Wiolki Czuryńskiej. Z kieliszkiem wina w dłoni oglądała film „Ze wszystkich sił”. To historia ojca, który namówiony przez swojego niepełnosprawnego syna, razem z nim pokonuje dystans IronMana. To opowieść o determinacji i chęci spełnienia wydawałoby się niemożliwego marzenia. W pewnym momencie syn Wiolki zapytał ją czy też dałaby radę wziąć udział w takich triathlonowych zawodach. Powiedziała –
Kiedy w Oleśnicy zaczęło pojawiać się coraz więcej biegaczy, zarówno rekreacyjnych, jak i tych startujących w zawodach, w głowie Krzysztofa Szczepaniaka zrodziła się myśl, żeby stworzyć dla nich amatorski klub. W realizacji tego pomysłu pomogli Dorota Jednoróg, Renata Sobczak, Jan Mandat, Grzegorz Pochopień, Janusz Kluczny, Jan Poniecki i Piotr Nieckarz. Spotkanie założycielskie odbyło się 16 grudnia 2006 roku i tak powstało Stowarzyszenie Klub Biegacza Lupus Oleśnica, które
Motywacją do rozpoczęcia przygody biegowej bardzo często są opowieści, tych którzy zakochali się w tej aktywności. Swoim entuzjazmem “zarażają” innych i sprawiają, że aż chce się spróbować samemu tej formy ruchu. Tak właśnie było w przypadku 40-letniego Przemysława Janeckiego z Warszawy. Zaczął biegać, a potem szybko przekonał się, że dzięki tej aktywności świetnie się czuje, ma lepszą kondycję i jest zdrowszy. Przemek wykonuje trudny i odpowiedzialny
Pomysł organizacji wspólnych treningów i stworzenia grupy biegowej w Łęcznej (województwo lubelskie) zrodził się w głowach kilku aktywnych osób. Startowały one już w różnych zawodach i widziały podobne inicjatywy w innych miastach. Potencjał był, bo wielu biegaczy można było spotkać na ulicach ich miejscowości. W końcu rozmowy przy okazji wspólnej aktywności doprowadziły do powstania grupy. Potem był pierwszy trening i w lipcu 2017 roku zaistnieli na Facebooku.
Różne są powody, żeby zmienić dotychczasowy tryb życia. Krzysztof Pruciak z Oławy zaczął biegać w 2014 roku, bo chciał… zmieścić się w spodnie. Jako nastolatek uprawiał kolarstwo górskie. Na treningu pokonywał nawet 200 km dziennie. Jednak później zapomniał o aktywności. Praca w korporacji, obowiązki rodzica, siedzący tryb życia – to wszystko spowodowało, że przytył prawie 30 kg. Kiedy na szwie pękły mu jeansy oddał je do reklamacji.
Stowarzyszenie Ludzi Aktywnych “Biegnij Oławo”
W 2018 roku w Oławie powstało Stowarzyszenie Ludzi Aktywnych “Biegnij Oławo”. Jej celem była organizacja biegów i innych imprez rekreacyjno-sportowych na terenie miasta. Członków przybywało, inicjatywa cieszyła się dużym powodzeniem, więc już w kolejnym roku stworzono program rekreacyjny “Maraton dla Każdego”. Duży wkład w jego powstanie miał burmistrz Oławy Tomaszem Frischman. Projekt ten okazał się strzałem w dziesiątkę, a mimo wielu podobnych przedsięwzięć i stowarzyszeń działających w
Brak ruchu, przybieranie na wadze, a także rozleniwienie – takie niekorzystne elementy często są przyczynkiem do zmian. W przypadku Michała Mirkowskiego pojawiła się też stagnacja i apatia. Kupowanie ubrań w coraz większych rozmiarach oraz zadyszka przy wchodzeniu po schodach, a nawet problem z wiązaniem sznurówek w butach, to wszystko skłoniło tego wówczas 30-letniego mieszkańca Grójca do rozpoczęcia przygody z bieganiem. Od tamtej pory, a minęło już 10
Kobiety na 5+ Jastrzębska Drużyna Biegowa
Kilka aktywnych pań z Jastrzębia Zdroju w 2016 roku postanowiło zachęcić do rekreacji ruchowej jak najwięcej kobiet. Zrodził się więc pomysł stworzenia dla nich zawodów na dystansie 5 km. Organizatorem był miejscowy MOSiR. Wkrótce ruszyły grupowe treningi przygotowujące do Jastrzębskiego Biegu Kobiet “Kobiety na 5+”. W ich ramach odbył się wyjazd na podobne zawody do Wrocławia i tam zawiązała się damska drużyna biegowa, a na swoje barwy
Aleksandra Mikler z Poznania przez długi czas była wolontariuszką w bydgoskim schronisku dla zwierząt. Spędzała tam każdy weekend i wszystkie dni wolne od szkoły. Pewnego razu w jednym z boksów zobaczyła kundla Emeta. Wtedy poczuła, że jej pierwszym psem musi być właśnie ten. Zrobiła mu zdjęcie, pokazała swojej mamie i udało się – dostała zgodę na jego adopcję. Teraz Emet ma 9 lat. Kiedy zwiększanie dystansów
Michał Pusdrowski z Redy swoją przygodę z bieganiem zaczął we wrześniu 2013 roku mając jeden cel. Chciał zrzucić zbędne kilogramy, a jak sam przyznaje trochę się ich uzbierało. Schudł 40 kg, a przy okazji poprawiło się jego samopoczucie i zdrowie. Razem z aktywnością wprowadził też do swojego menu zbilansowaną dietę. – Biegać przy 125 kg nie jest łatwo, ale nie brakowało mi motywacji – mówi Michał
Jak powstała Grupa? Damian Majer i Marcin Kowalski z Kruszwicy często biegali razem. Wpadli też na pomysł, żeby założyć grupę biegową. Chcieli pomagać początkującym biegaczom unikać różnych błędów, a także rozplanować im treningi tak, żeby efektem był progres. Po pewnym czasie do grupy zaczęli dołączać nowi członkowie i tak powstała drużyna o nazwie Rozbiegana Kruszwica. W tym roku postanowili się sformalizować i utworzyli oficjalne stowarzyszenie, liczące już
Grupa Biegowa z Łukowa Biegacze często angażują się w akcje charytatywne i pomaganie potrzebującym. Tak też jest w przypadku pasjonatów tej aktywności z Łukowa (woj. Lubelskie). W 2012 roku Marcin Rychta wpadł na pomysł, żeby powołać do życia Fundację Cegiełkowo Pasja i Pomoc oraz działającą w jej ramach sekcję o nazwie Biegacze Pomagacze. Organizacja ta zgodnie ze swoimi założeniami statutowymi ma na celu udzielanie pomocy finansowej i
Dwie największe pasje Anny Karcz to bieganie oraz miłość do psów. Połączyła je, bo często bierze udział w zawodach canicrossowych oraz trenuje czworonogi do startów w zaprzęgach. Sama najlepiej odnajduje się na trasach górskich biegów ultra, gdzie odnosi niemałe sukcesy. Podczas tegorocznego Biegu 7 Szczytów na dystansie 240 km zajęła 3 miejsce wśród pań. Mieszka w Bydgoszczy i trenuje w tamtejszej Puszczy biegając po urozmaiconych leśnych trasach
Często tak jest, że jedna decyzja jak kula śnieżna potrafi nabrać rozpędu, a potem tworzy się coś wielkiego. 7 lat temu w Złotowie (woj. wielkopolskie) grupa dziewczyn postawiła sobie za cel, żeby wziąć udział w 10-kilometrowym Biegu Filmowym w Wałczu. Wcześniej nie miały doczynienia z tą aktywnością, więc popełniały błędy. Zdarzało się im biegać w kurtce narciarskiej, grubych dresach, skarpetach frotte i niewłaściwie dobranych butach. Wraz
12 lat temu Sylwia Młodecka postanowiła zmienić swój styl życia. Jako matka dwojga już dorosłych dzieci miała wreszcie czas dla siebie. Przeszkadzała jej spora nadwaga i pomyślała, że jeżeli czegoś nie zmieni, to ze zdrowiem może być krucho. Zaczęła więc biegać. Dzięki temu zrzuciła blisko 40 kg. Ma dwoje wnuków, a starszego z nich Feliksa zabiera na wyprawy w góry, gdzie razem biegają. Chłopiec bardzo to
Piotr Kocyła postanowił założyć w Złotoryi ligę wieloboju sportowego. Idea takiej rywalizacji bardzo mu się spodobała. Natchnął go Henryk Florczak, który w latach osiemdziesiątych startował w tej formule w kategorii oldboyów. Pomysł chwycił i w 2003 roku zarejestrowano Stowarzyszenie Sportowe Otwarta Liga Amatorów Wieloboju Sportowego – OLAWS Złotoryja. W skład 16 dyscyplin branych pod uwagę przy klasyfikacji wchodziły: bieg przełajowy, kolarstwo, wielobój sprawnościowy, wielobój siłowy, strzelectwo, tenis
Ilona Brusiło zaczynała nowe życie po przeprowadzce z Poznania do Warszawy. Aleksandra Sulej w tym czasie właśnie zakładała swój własny biznes. Poznały się przez internet. Obie mają córki w tym samym wieku, więc szybko znalazły wspólny grunt do rozmów. Ilona wspierała Olę w jej poczynaniach biznesowych, a ich spotkania odbywały się po zajęciach sportowych, na które razem chodziły. Potem zaczęły regularnie biegać, a inni to zauważali. Obydwie
W listopadzie 2012 roku ośmioro biegaczy z Zelowa (województwo łódzkie) i okolic, wzięło udział w biegu Bełchatowska Piętnastka. Wcześniej nie wszyscy się znali i dopiero podczas zawodów okazało się, że pochodzą z jednej miejscowości. Poprzez profile społecznościowe zaczęli umawiać się na wspólne treningi, z których później zamieszczali relacje i zdjęcia. Efekt był taki, że podczas łódzkiego Biegu Ulicą Piotrkowską w następnym roku, zelowska drużyna liczyła 12 osób,
Mateusz Krajda najpierw trenował piłkę nożną. W pewnym momencie przestał grać i po jakimś czasie zaczęło mu brakować sportu. Wielu jego znajomych biegało. Poza tym ta aktywność wydawała się byłemu sportowcowi dość łatwa, więc postanowił spróbować. Początkowo szło mu nieźle. Po pierwszych 3 miesiącach treningów wystartował w zawodach na dystansie 10 km i nabiegał świetny czas 39:10. Później jednak, kiedy nadchodził jakiś kryzys ,,obrażał się” na bieganie.
W Zgorzelcu od wielu lat można było spotkać biegające osoby. W tym mieście istniał klub skupiający młodzież, jednak brakowało takiego dla dorosłych. Dlatego pewnego jesiennego dnia trzech kolegów: Robert, Tomek i Jacek – spotkało się, żeby omówić sprawy organizacyjne dotyczące założenia drużyny. Zorganizowali zebranie z lokalnymi biegaczami i w grudniu 2005 roku powstało Biegowe Stowarzyszenie EDI Team Zgorzelec. Na swoje barwy przyjęli kolory czarny, niebieski i pomarańczowy.
Projekt Praca Dla Biegacza to dynamicznie rosnąca inicjatywa networkingowa, skupiająca biegaczy wokół tematów zawodowych. Zapraszamy do współpracy zarówno firmy jak i biegaczy. Razem tworzymy społeczność.
